Wednesday, September 26, 2007

ती जाताना ...

ती जाताना अवघं आयुष्य विरघळत गेलं
एकटं परतताना मनातनं ते ठिबकत गेलं

नजर मनाची वाटेवरून तुझ्या मुळी हटेना
ओझरत्या तुला ते डोळ्यात पुर्ण लपवत गेलं

काही क्षणांचा नव्हे,आता कायमचा विरह तो
शेवटचं स्माईल ओठांवर कसनुसं तरळत गेलं

जग हे जणू रंगमंच,इथे कधिही खेळ बदलतो
नवं हे कथानक मला फ़क्त प्रेक्षक ठरवत गेलं

अंतिम इच्छा वडिलांची,रुप अजब काळाचं
नको ते वचन, का तुझ्याकडून वदवत गेलं?

नको मागे वळुस सखे, मार्ग अपुला वेगळा
काय करशील जर,
गाठ सोडवताना मन गुंत्यात अडकत गेलं?

No comments: