अशीच एक संध्याकाळ ..

काल रुसलेली तू ..
खळखळत्या धारेतून
अचानक झाली अबोली तू ..

अन माझी नजर भिरभिरी ..
तुझा श्वास शोधतेय ..
तुझा भास अनुभवतेय..

मी ही निघालोय गाडीवर..भरकटतोय..
परत परत फ़ोन चाचपून पाहतोय ..
भलत्याच कुणाचा मेसेज पाहून तगमगतोय ..

असंच स्वैर हिंदकळत.. वाऱ्यावर स्वार होऊन..
पान घरात शिरतं.. अन डोळे मिटून गादीवर निखळतं ..

तितक्यात मेसेजटोन ऐकू येते..
अन सगळं अस्तित्व एकवटून मी उठतो..
फ़ोन मधे तुझं नाव पाहून परत आकाशात विहरतो ........ [:)]

-- अभिजित गलगलीकर