मनाला जगायची अनिमिष आस असू दे
या घरात तुझीच देखणी आरास असू दे
तूच मनमंदिरातले चित्पावन निरांजन
या ज्योतीस कधी न लागो कणभर लांछन
शांत तेवणारा,कोवळासा एक श्वास असू दे
...
आयुष्य अजुन काय,तुझेच सुरमयी गीत
प्रत्येक समेवर सुस्वर नांदते अपुली प्रीत
तुजसवे नाचता मंजुळ पदन्यास असू दे
...
शब्दाशब्दातून साकरायचंय मूर्त तुला
अर्थाअर्थातून समजायचंय सार्थ तुला
माझ्या हर कवितेला तुझाच प्रास असू दे
...
--अभिजित -- ४-५-०८
1 comment:
शब्दाशब्दातून साकरायचंय मूर्त तुला
अर्थाअर्थातून समजायचंय सार्थ तुला
माझ्या हर कवितेला तुझाच प्रास असू दे
apratim !! khup aavadali kavita
Post a Comment