आनंदाचे सोहळे,नाजूक कोवळे
गहिवरल्या मनाचे गोड उमाळे
स्वागताला घरदार नटले साजरे
या अंगणी उमटतेय नाते गोजिरे
बहरत्या झाडाला कुंकवाचे आळे..
..गहिवरल्या मनाचे गोड उमाळे..
किती आतुर,किती अधिर गेले दिवस
थोडे तुरट, थोडे मधुर गेले दिवस
घेई नव्या पारंब्यांवर स्वैर हिंदोळे..
..गहिवरल्या मनाचे गोड उमाळे..
रेशमी धाग्यांचे मखमली बंधन
पुलकित मनात संस्कारांचे स्पंदन
अलगद रेखलेले स्वप्नांचे जाळे..
..गहिवरल्या मनाचे गोड उमाळे..
-- अभिजित -- ०६-०९-१०
I am as elusive, as you allow me to be.. I am as opaque, as you read me more.. I am as possesive, as you claim on me.. I am as fluent, as you ease me.. I am as impossible, as memories try to erase me ..
Monday, September 6, 2010
Saturday, April 10, 2010
...
कुछ आस-पास है, कुछ सोचा हुआ कहीं
कुछ छिनके लाया हूं, कुछ फ़सा हुआ कहीं
साहिल पे कुछ निशान बनते है बिखरते है
मेरा भी निशान है, कुछ बिखरा हुआ कही
आसमां से लेके जमीं तक निला है जहां
जमीं पे क्यूं काला, कुछ उजला हुआ कहीं
दिन गुजरे है, मगर दिल मे तारीख वही हैं
एक ही पन्ना उंगलियों मे अटका हुआ कहीं
सांसे अब लौटके आ रही है थोडी थोडी
किसी ने कल देख लिया उडता हुआ कही
कुछ छिनके लाया हूं, कुछ फ़सा हुआ कहीं
साहिल पे कुछ निशान बनते है बिखरते है
मेरा भी निशान है, कुछ बिखरा हुआ कही
आसमां से लेके जमीं तक निला है जहां
जमीं पे क्यूं काला, कुछ उजला हुआ कहीं
दिन गुजरे है, मगर दिल मे तारीख वही हैं
एक ही पन्ना उंगलियों मे अटका हुआ कहीं
सांसे अब लौटके आ रही है थोडी थोडी
किसी ने कल देख लिया उडता हुआ कही
Tuesday, March 23, 2010
पणती
मनाच्या कोनाड्यात
लाजरीशी पणती..
मधेच खुदकन हसते ..
अन लगेच पदरानी हसू विझवते ..
मी पण तिच्या खोड्या काढतो.
कधी बदकन तेल ओततो ..
लहान मुलासारखं तिचे गाल धरून
तिची काजळी काढून देतो ..
ती पण वस्ताद आहे ..
मला दिसेनासं झालं,
की मुद्दाम गायब होते..
मग मी चाचपडतो.. ठेचकाळतो..
माहीत असतं मला इथेच आहे ..
अन शोधून .. चांगला काडीचा चटका देतो ..
मलाही बोचतो तो ..
शेवटी माझ्या आशेची पणती आहे ती ..
असंच चिडचिड करुन मधे खुप दिवस
कुठे लंपास झाली होती देव जाणे ..
माझा दिवस कसाबसा तग धरून होता ..
अन एकदम तिचा आवाज आला ..
मी इतक्या काळजीत.. अन ही गाणं म्हणत होती ..
"जीने के लिए सोचा ही नही .. दर्द संभालने होंगे..
मुस्कुराए तो मुस्कुराने के .. कर्ज उतारने होंगे.. "
लाजरीशी पणती..
मधेच खुदकन हसते ..
अन लगेच पदरानी हसू विझवते ..
मी पण तिच्या खोड्या काढतो.
कधी बदकन तेल ओततो ..
लहान मुलासारखं तिचे गाल धरून
तिची काजळी काढून देतो ..
ती पण वस्ताद आहे ..
मला दिसेनासं झालं,
की मुद्दाम गायब होते..
मग मी चाचपडतो.. ठेचकाळतो..
माहीत असतं मला इथेच आहे ..
अन शोधून .. चांगला काडीचा चटका देतो ..
मलाही बोचतो तो ..
शेवटी माझ्या आशेची पणती आहे ती ..
असंच चिडचिड करुन मधे खुप दिवस
कुठे लंपास झाली होती देव जाणे ..
माझा दिवस कसाबसा तग धरून होता ..
अन एकदम तिचा आवाज आला ..
मी इतक्या काळजीत.. अन ही गाणं म्हणत होती ..
"जीने के लिए सोचा ही नही .. दर्द संभालने होंगे..
मुस्कुराए तो मुस्कुराने के .. कर्ज उतारने होंगे.. "
Wednesday, January 13, 2010
असंच काहीतरी - 2
स्वप्नांचा उन्माद
सत्याचा उच्छाद
आयुष्य म्हणतं
नको हा संवाद
आशेचा आवेग
अनिर्बंध वेग
अदृश्य नशिबात
चकाकती भेग
त्यातून डोकावतं
मनाला सावरतं
मखमली स्वप्न
गुदगुल्या करत,
घट्ट बिलगतं ..
-- Abhijit Galgalikar
सत्याचा उच्छाद
आयुष्य म्हणतं
नको हा संवाद
आशेचा आवेग
अनिर्बंध वेग
अदृश्य नशिबात
चकाकती भेग
त्यातून डोकावतं
मनाला सावरतं
मखमली स्वप्न
गुदगुल्या करत,
घट्ट बिलगतं ..
-- Abhijit Galgalikar
Subscribe to:
Posts (Atom)