रोजच्याच बातम्या ऎकुन मन निर्ढावलंय
आश्वासनं पुर्ण होण्याचं स्वप्न कधीच मेलंय
मरोत बापडे शेतकरी, वा तत्सम प्राणी
पैसे खायला इथे त्यांचं मढं कमी पडतंय
नातलगांची चित्रे आता संसदेत पोहोचली
खऱ्या स्वातंत्र्यवीरांना आता कोण पुसतंय
एकमेकांची कुमुळं काय उकरता नेहमी
एखादं गुणबीज तुम्ही कधी रुजवलंय?
स्वार्थी कोण नसतं असं ते म्हणती
आपण बांडगूळ की माणुस,कुणीतरी विसरतंय
लिहितोय मी एकटाच असे थोडीच आहे
पण लोकप्रतिनिधिना लोकमत कुठे हवंय
1 comment:
hi Abhi , tuzya saglya kavita agadi tuzyasarkhyach chan ahet
Post a Comment