Friday, November 7, 2008

मन कधी

मन कधी
विचारांची सावली
स्वप्नांची माउली
ओळखिची चाहूल
प्रत्येकच पाउली

मन कधी
अधांतरी अस्तित्व
अपरिचित स्वत्व
मकरंदी शत्रुत्व
तिरस्कृत मित्रत्व

मन कधी
शून्यातली नजर
थबकलेलं शहर
काळाच्या हातून
निसटणारा प्रहर

मन कधी
निळंशार आकाश
बरसता सारांश
मायेनी बांधलेला
जमिनीचा पाश

1 comment:

आशा जोगळेकर said...

फारच सुंदर . मन असतं खरं अजब .