पहिलं प्रेम....

धुंद पाऊस पाहायला खिडकीत आलो
अन् मनातल्या मनात चिंब भिजलो

न जाणे कुठून एक सुगंधी आठवण स्मरली
मुग्ध कविता होऊन ती समोर अवतरली

कांती तिची तेजस, वाणी ती मधाळ
बोलके ते नयन ,हसने ते लडिवाळ

आनंद गगनाला तोकडं ठरवू लागला
क्षणोक्षणी मनाला माझ्या फसवू लागला

त्या अनोख्या नात्याची आता उब कळली
वाटलं आज खऱ्या प्रेमाची जादू कळली

हळूहळू आप्तजनांशी पहिली भेट घडवली
सगळ्यांच्या मनात ती हळूच दडली

पण नशीब मोठं मजेशीर असतं
आणि सुखाशी त्याचं वैर असतं
ताटातुट झाली दोन भावनांची
एक झालेल्या दोन निष्पाप जिवांची

आता मात्रा तुम्ही कंटाळला आहात
नेहमीचा विषय पाहून झोपाळला आहात
पण ती काल परत भेटली हो.......
अकस्मात ड्रॉवरमधनं अवतरली
पहिली काव्यक्षरं पाहून मन कोण आनंदले
खरंच पहिल्या प्रेमाने माझे स्मरण ठेवले..