काश ..

काश मै उनसे कुछ कभी कह सकू
उनके रास्ते के साथ साथ
इक सयानी झील सा बह सकू
काश ..

रस्तों पर हाथ पकडे चलते रहे
पहचानी राह बनके मिलते रहे
काश मै हमारी एक मंजिल बना सकू
काश ..

सारी सारी रात मै जागता रहू
निंदिया से लुकाछिपी खेलता रहू
काश ये ख्वाब तुमसे कभी बांट सकू
काश ..

दिल से काफ़ी करीब है कुछ रिश्तें
कभी दोस्त,कभी रकीब है कुछ रिश्तें
काश एक दिलकश यारी तुमसे निभा सकू
काश ....

प्रेम म्हणजे नेमकं काय बरं असतं......

प्रेम म्हणजे नेमकं काय बरं असतं
थोडंसं हळवं ,थोडंसं बावरं असतं

प्रेम म्हणजे चंचल काजळ नव्हे
पापण्यांत दडवलेला सोनुला थेंब असतं
दोन तरल मनांतनं साकारलेलं
एकमेकांच्या डोळ्यातलं प्रतिबिंब असतं

प्रेम म्हणजे आठवणींचे गर्द रान
नकळत सुटावं असं अवचित भान
अंतर्मनाची जणु सुरेल ती तान
अवखळ चांदणं मनातलं ते गोरंपान

प्रेम म्हणजे फ़क्त कविकल्पना नसतं
चारोळीत मावेल अशी वल्गना नसतं
मी तरी अजुन काय काय सांगू
कल्पनातीत, शब्दातीत, विलक्षणा असतं

-- अभिजित गलगलीकर (१८-३-२००८)

प्रेम...

प्रेम नितळ करायचे
प्रेम निश्चल करायचे
सर्वव्यापी प्रेम करायचे
अखंडित त्या प्रेमाला व्यापायचे

प्रेम शाश्वत करायचे
प्रेम सारस्वत करायचे
अपार सुंदर प्रेम करायचे
भव्य मंदिर प्रेमाचे स्थापायचे

प्रेमावर प्रेम करायचे
ह्या मनावर प्रेम करायचे
त्याच्या उगमावर प्रेम करायचे
मिलनरुपी अस्तावर प्रेम करायचे

प्रेम तिच्यावर करायचे
तिच्या कणांकणांवर करायचे
आयुष्याच्या कणाकणांनी करायचे

काय आज झाले ...

काय आज झाले , मन मनात नाही
काय हे उमगले , मी या तनात नाही

भाग्य हे असे , माझे ते न कधी
जीवन हे असे , त्याचा मी न कधी
सगळ्यांचा मी आहे , माझं कुणी नाही
आनंद एवढाच ,कुणाच्या मी दुःखात नाही
काय आज झाले ...

जगत राहण्याची सवय फ़ार जुनी
हसत राहण्याची सवय फ़ार जुनी
अश्रू आमचे एवढे अनमोल नाही हो
म्हणुनच कधी हा श्वास हुंदक्यात नाही
काय आज झाले ...

उगा का मी हे लिहत बसावे
उगा आठवणी आळवत बसावे
ख्ररं तर मस्त गोड गोड लिहत रहावे
या कवितेला कसला काही रीत-भात नाही
काय आज झाले , मन मनात नाही ....


मलाच माहीत नाही मी ही कविता का लिहिलीय .. ... बघा कशी वाटते ...