खऱ्या प्रकाशाचे तेज

वीज आली गावोगावी, जग उजळून निघाले
उदीमधंदा वाढिस लागला,मनुष्यजीवन ढवळून निघाले

खेड्यापाड्यात अधिकरी वर्ग फ़िरे,दाखवित झगमगत्या जिवनाचे स्वप्न
परंतु दारिद्र्यास रोषणाईचे काय कौतुक, पोट भरण्याची आशा जिथे भग्न

अशाच एका वृध्द माऊलिस पटवून सांगत होते साहेब एक
हसतमुखे ती वदली, मान्य आहे साहेब मुद्दा तुमचा प्रत्येक

पण लख्ख प्रकाशात बघायचं काय, प्रश्न पडतो मज एक क्षण
दारिद्र्याचे अलंकार ल्यालेल्या या घरात नसे एकहि सौंदर्यकण

अंधारातच भासे या संसाराची कांती उजळ
कुणास हवे आगंतुक प्रकाशाचे काजळ
यापरि रोजगाराचा फ़क्त एक दिवा साहेब तुम्ही प्रज्वलित करा
जीवन जगण्याची स्वप्नं बघणाऱ्या आम्हाला तोच प्रकाश खरा